ඈ ගෙට පහනකි ගේ රජ දහනකි
කිරුළ නැතත් ලොව රජ කරනා
දෑසට දෑසකි දෑතට දෑතකි
ප්‍රාණෙට ප්‍රාණෙකි අප දෙදෙනා

හීසැර වැහි මැද රෑ කඩපිල් වල
කාලය දිය වුණු අයුරු පෙනේ
ඒ දුක් විඳි හිස දෑතින් පිරිමැද
නිවනට කැඳවන සුවය දැනේ

මේ මිහි තල මත පා යුග තනි මඟ
තාමත් යන අය නුදුරු දිනේ
ජීවත් වන්නට දෑතක් වැඩිපුර
ඕනෑ වන බව සිතනු මැනේ